Είναι από τις σοβαρότερες ασθένειες των σιτηρών και ίσως από τις σοβαρότερες των φυτών. Στην αρχαιότητα υπάρχουν ενδείξεις ότι τόσο οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι έκαναν προσφορές στο ναό της Θεάς της γονιμότητας, ‘Robigus’, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τις απώλειες της παραγωγής λόγω της σκουριάς (McIntosh, Wellings και Park, 1995). Στην εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας είναι υπεύθυνη για λοιμούς σε πολλά μέρη του κόσμου.
Ο Ζάβρος είναι ένα μεγάλο σκαθάρι που προσβάλλει τις καλλιέργειες των σιτηρών. Έχει μαύρο μεταλλικό χρώμα και διακρίνεται εύκολα από τις αυλακώσεις που φέρει στις σκληρές πτέρυγες του (έλυτρα).
Η λίπανση του σκληρού σίτου είναι μια δύσκολη και υψηλού κόστους εργασία. Θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάθε 100 κιλά σιταριού που παράγουμε αφαιρούν από το χωράφι περίπου 3 κιλά άζωτό.
Υπενθυμίζεται στους παραγωγούς ότι ο περιορισμός ή και η αποφυγή σοβαρών ασθενειών, βασίζεται πρώτα απ’ όλα στη λήψη προληπτικών μέτρων, τα οποία παράλληλα συμβάλλουν ουσιαστικά στη μεγιστοποίηση της παραγωγής και στη βελτιστοποίηση της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος.
